.png)
Synonimy: Imperial Epinez
Pochodzenie: Można znaleźć dwie informacje na temat pochodzenia tej odmiany śliwki kolumnowej. Jedna mówi, że została ona wyhodowana przez francuskich hodowców w 1870 roku. Druga, że jej twórcą jest znany rosyjski botanik Gennadii Viktorovich Eremin, profesor Katedry Sadownictwa Państwowego Uniwersytetu Rolniczego w Kubaniu.
Drzewo: Kształt drzewa przypomina kolumnę, zwężoną piramidę lub świecę. Dorasta do 2,5 m wysokości. Drzewo składa się z pnia, rocznych gałęzi owocujących o dł 20-25 cm i pierścienia. Praktycznie nie ma gałęzi bocznych, jeśli rosną, to jest ich bardzo niewiele.
Drzewo jest średnio pokryta małymi owalnymi liśćmi. Blaszka liściowa jest jasnozielona na stronie zewnętrznej z połyskiem.
Pomimo zewnętrznej kruchości drewno śliwy Imperial jest dość mocne i jest w stanie wytrzymać dojrzałe owoce o łącznej masie do 12 kg.
Drzewo śliwy Imperial nie wymaga przycinania. Samo tworzy koronę. W razie potrzeby wycina się tylko połamane i suche gałęzie. Ponieważ drzewo nie jest wysokie to nie ma potrzeby ograniczania wzrostu poprzez odcięcie wierzchołka. Pień centralny można skrócić o trzy pąki, pod warunkiem, że jest słaby i nie daje wzrostu.
Jeśli drzewko zakwitnie w pierwszym roku uprawy to wszystkie kwiatostany należy usunąć, kierując całą siłę na wzrost i rozwój drzewa.
Długość życia drzewka śliwy Imperial wynosi od 15 do 20 lat, choć owocowanie ustanie już po 13 latach po posadzeniu.
Uprawa i pielęgnacja: Śliwę kolumnową Imperial możemy sadzić jesienią bądź wczesną wiosną - przed przebudzeniem pąków. Miejsce na drzewko powinno być płaskie, oczyszczone z chwastów lub na niewielkim wzniesieniu z głębokimi wodami gruntowymi. Gleba musi być żyzna, wilgotna, oddychająca, o neutralnej lub niskiej kwasowości. Śliwa najlepiej czuje się w czarnoziemach i glinach. Do sadzenia nadają się wyłącznie sadzonki jednoroczne z rozwiniętym systemem korzeniowym i żywymi pąkami. Najlepszym miejscem do posadzenia drzewka będzie strona południowa w ogrodzie, gdzie jest wystarczająco dużo słońca i światła. Drzewko wymaga także ochrony przed przeciągami i silnymi wiatrami. Dobrymi sąsiadami śliwy są jabłonie i czarne porzeczki. Drzewo bardzo dobrze reaguje na stosowanie nawozów mineralnych. Nawożenie rozpoczyna się w trzecim roku po posadzeniu. Podlewanie jest potrzebne regularnie - raz w tygodniu. Szczególnie śliwka potrzebuje wilgoci w czerwcu i lipcu, kiedy zawiązują się nowe pąki kwiatowe. Pod korzeń wlewa się co najmniej 1 wiadro wody.
Ze względu na zwartość korony drzewka śliwy Imperial możemy sadzić co 0,5 m.
Zapylacze: Rencloda Altana, Stanley, Bluefry
Owoc: Jest to odmiana wielkoowocowa, charakteryzująca się regularnym okrągłym kształtem i atrakcyjną barwą - różowo-fioletową o gładkiej powierzchni, na której widoczny jest białawy nalot woskowy. Waga owocu wynosi 55 gramów. Skórka owocu jest cienka, ale nie twarda. Śliwki trzymają się na skróconej łodydze, oddzielając się od niej bez miąższu.
Smakują wyśmienicie. Złocistożółty miąższ ma mięsistą, delikatną i soczystą konsystencję. Smak śliwek jest słodki, z nutami miodu, harmonijnie połączonymi z pikantną kwaskowatością. Sok z owoców jest klarowny i gęsty. Mała pestka łatwo oddziela się od miazgi.
Imperial słynie z wysokich plonów. Przy intensywnej technologii rolniczej i sprzyjających warunkach pogodowych z 1 drzewa można zebrać 10-12 kg dojrzałych owoców. Od drugiego roku życia wskaźniki produktywności rosną. Maksymalną produktywność obserwuje się w 7-9 roku wzrostu. Charakterystyczną cechą dojrzałych owoców jest to, że mocno trzymają się łodygi i nie opadają.
Dojrzałość zbiorcza: połowa sierpnia - początek września
Termin przechowywania: Zebrany plon można łatwo transportować, ale można go także dość długo przechowywać – do 7-10 dni. Jeśli owoce są zebrane na etapie dojrzałości technicznej, możesz je przechowywać 12-14 dni.
Wrażliwość na mróz: Imperial jest uważana za roślinę odporną na mróz. Warto zaznaczyć, że pąki owocowe oraz drewno są również odporne na zamarzanie. Wrażliwość na silne spadki temperatury występuje tylko u młodych drzew, do 2-3 roku życia. Pod względem mrozoodporności i plonowania porównywalna z Blue Sweet, wymaga jednak obfitszego i częstszego podlewania. Drzewo ma słabą odporność na suszę, dlatego uprawa wymaga regularnego podlewania.
Odmiana kolumnowa Imperial jest uważana za odporną na zimę. Pąki owocowe i drewno są odporne na zamarzanie. Tylko młode drzewa w wieku poniżej trzech lat są bardzo wrażliwe na mróz. Sadzonki odmiany Imperial owija się w włókninę przed nadejściem zimy. Schronienie chroni niezdrewniałą korę młodych śliwek przed zamarznięciem. W czwartym roku drzewa nie można owinąć.
Kolumnowa forma śliwki charakteryzuje się powierzchownym systemem korzeniowym ... Zimą należy ją chronić przed mrozem. W zaśnieżonych regionach możesz po prostu przykryć okrąg pnia grubą warstwą śniegu.
Odporność na suszę śliwki cesarskiej jest średnia, a nawet słaba. Tutaj ponownie warto zwrócić uwagę na system korzeniowy. W odmianie kolumnowej większość korzeni rośnie w powierzchniowej warstwie gleby. Podczas suszy nie są w stanie samodzielnie wydobywać wilgoci z głębi ziemi. W gorące lata drzewo wymaga częstego podlewania.
Wrażliwość na choroby: Odmiana Imperial jest dość odporna. Niezwykle rzadko zdarza się, aby drzewo było narażone na choroby takie jak dziurkowatość liści drzew pestkowych, rdzę śliwy czy plamistość liści. Szkodnikami atakującymi drzewo są misecznik śliwowy, owocówka śliwkóweczka, pordzewiacz śliwowy i mszyce.
Przydatność odmiany: Owoce mają szerokie zastosowanie - śliwki można spożywać na świeżo, konserwować, przetwarzać na dżemy, konfitury i marmolady, wytwarzać z nich można kompoty, likiery. Miłośnicy napojów alkoholowych mogą przygotować z nich nalewkę.
Zalecana podkładka: Siewka Węgierki Wangenheima – Drzewka wcześnie wchodzą w okres owocowania i dobrze plonują. Wymaga żyznej, wilgotnej gleby. Jeśli ziemia jest zbyt sucha, owoce drobnieją.
Prześlij komentarz