.png)
Nazwa oryginalna: Saphira
Pochodzenie: Gruszki kolumnowe znaleziono w starych XIX wiecznych drzewostanach w Anglii jako naturalną odmianę. Wyróżniały się krótkimi międzywęźlami, brakiem gałęzi szkieletowych i tworzeniem się pąków owocowych w okółkach liściowych. Z tego powodu były małe. Dzięki dalszym krzyżówkom i selekcji udało się stworzyć odmiany, które łączą zwartą koronę i wysoki plon. Kolumnowa gruszka Saphira była odkryciem selekcyjnym dokonanym przez rosyjskich hodowcó w latach 60 XX wieku. Odmiana ta jest uważana za standard wśród odmian kolumnowych o wysokim plonie i łatwej pielęgnacji.
Drzewo: Drzewo osiąga wysokość 2-2,5 metra. Korona jest wąska, do 60 cm średnicy, pionowa. Pędy boczne z pąkami kwiatowymi wyrastają z pnia pod ostrym kątem. Liście są duże, ciemnozielone i okrągłe. Centralny przewodnik (pień) w ciągu 5-7 lat osiąga średnicę 18-22 cm. Owocuje wcześnie. Pierwsze zbiory zbiera się już po 2-3 latach od posadzenia. Wydajność jest wysoka. Owocowanie regularne przez 10-15 lat. Maksymalny plon z drzewa - 10-15 kg, począwszy od 5-6 roku życia (do 20 kg przy intensywnej pielęgnacji). Saphira jest samosterylna i potrzebuje zapylacza. Aby zwiększyć szanse na obfite zbiory, zaleca się spryskiwać spryskiwać kwitnące drzewa miodem lub słodzoną wodą, aby przyciągnąć owady zapylające. Drzewa kolumnowe są krótkowieczne, ich optymalna długość życia wynosi 10 maksymalnie 15 lat. Już od 8. roku plon zaczyna spadać. System korzeniowy jest powierzchowny dlatego wymaga regularnego, obfitego podlewania. Dojrzałe drzewa podlewa się co najmniej 2 razy w miesiącu, stosując 4-6 wiader wody na 1 m² powierzchni pnia. Młode gruszki kolumnowe wymagają znacznie częstszego nawadniania, ponieważ brak wilgoci doprowadzi do zahamowania wzrostu i rozwoju rośliny.
Uprawa i pielęgnacja: sadzenie można wykonać zarówno wiosną w kwietniu-maju, jak i jesienią we wrześniu-październiku na glebach gliniastych i piaszczysto-gliniastych. Wybrane miejsce powinno być słoneczne i bezwietrzne. Odległość między drzewami powinna wynosić do 0,5 metra, a odległość między rzędami 1 metr. Nie zapominaj, że system korzeniowy tej grupy znajduje się bardzo blisko powierzchni, dlatego spulchnianie gleby należy wykonywać ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni. Na początku sadzonki należy obficie podlewać (do 3-4 razy w tygodniu), a w pierwszym roku po posadzeniu zaleca się usunięcie wszystkich pojawiających się kwiatów, co umożliwi sadzonce dobre ukorzenienie. Ponadto gruszka wymaga wiosennego i jesiennego przycinania oraz karmienia przez cały sezon wegetacyjny.
Zapylacze: Jako zapylacz sprawdzi się każda inna gruszka o podobnym okresie kwitnienia.
Owoc: Owoce od małych po duże, o masie od 50 do 350 g. Kształt jest klasyczny, w kształcie gruszki. Kolor dojrzałej gruszki żółto-zielony z lekką rdzą. Po słonecznej stronie pojawia się piękny rumieniec o ciemnoczerwonym odcieniu. Miąższ jest biały, soczysty, lekko oleisty, o przyjemnym słodko-kwaśnym smaku i mocnym aromacie. Wysokie właściwości smakowe. Owoce dojrzewają pod koniec września. Nie są podatne na osypywanie. Mocne trzymają się łodygi przez to mogą długo wisieć, a nawet gnić na drzewie, tracąc smak i aromat. Saphira wymaga zbioru ręcznego w fazie dojrzałości technicznej, kiedy wyczuwalny jest gruszkowy aromat i słodki smak. Po dwóch tygodniach od zbioru nadają się do spożycia. Skórka, gęsta, cienka.
Dojrzałość zbiorcza: Gruszka kolumnowa Saphira to odmiana gruszki kolumnowej dojrzewająca jesienią. Owoce dojrzewają pod koniec września, po dwóch tygodniach nadają się do spożycia i można je przechowywać do końca grudnia. Co więcej, jeśli zbiór się opóźni, smak owoców zaczyna się pogarszać, chociaż same gruszki mogą wisieć na gałęziach dość długo.
Termin przechowywania: można przechowywać do grudnia.
Wrażliwość na mróz: Odmian charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Strefa 4 (-34°C.. -29°C).
Ważnym etapem przygotowania gruszki kolumnowej na zimę jest terminowe dodanie potasu do ostatniego jesiennego karmienia. To właśnie ten pierwiastek przyspiesza dojrzewanie młodych pędów, w tym pąka wierzchołkowego, który odpowiada za prawidłowe uformowanie korony. Za najlepszy preparat w tym celu uważa się monofosforan potasu, stosowany do dokarmiania dolistnego.
Kolumnowa gruszka Saphira potrzebuje zimowego schronienia dla centralnego przewodnika, co można zrobić na różne sposoby. Jedna z ciekawych opcji to: owinięcie pnia rajstopami syntetycznymi wypełnionymi trocinami, a jego dolna część pokryta świerkowymi gałęziami. Powierzchnię koła pnia drzewa pokrywa się geowłókniną lub ściółkuje suchym humusem.
Wrażliwość na choroby: Jest odporna na główne choroby roślin ziarnkowych - parcha, zarazę ogniową, mączniaka prawdziwego. Jednak wczesną wiosną zapobiegawcze traktowanie drzew preparatami zawierającymi miedź przed pęknięciem pąków jest również wysoce pożądane w przypadku odmian odpornych na choroby. Wśród szkodników najniebezpieczniejsze są mszyce zielone, muszki gruszkowe, zwójka liściasta i dorszówka, które można wyeliminować poprzez opryski insektycydami i akarycydami. Natomiast podatna jest na guzowatość korzeni.
Przydatność odmiany: owoce mają dobrą trwałość i mogą przetrwać do grudnia, ale źle znoszą niskie temperatury, przez co nie będzie można ich przechowywać w piwnicy. Dlatego warto wykorzystać je przy przygotowywaniu kompotów, dżemów i konfitur.
Zalecana podkładka: Grusza Kaukaska - Do jej głównych zalet możemy zaliczyć wysoką mrozoodporność i nie wielkie wymagania glebowe, nadaje się na słabsze gleby. System korzeniowy jest dość słabo rozgałęziony, ale głęboko się korzeniący. Z tego względu drzewa uszlachetnione na niej nie wymagają stosowania podpór. Rośnie dość silnie dlatego polecana jest do słabo rosnących odmian gruszy
P.S.
Na obfite zbiory gruszek z Saphiry możesz liczyć tylko wtedy, gdy zostaną spełnione następujące warunki:
- w ogrodzie rosną co najmniej 2 różne odmiany gruszek;
- drzewo kolumnowe jest prawidłowo uformowane;
- podlewanie i nawożenie przeprowadza się regularnie, zgodnie z zaleceniami
- i wreszcie nabyta gruszka Saphira jest prawdziwą gruszką kolumnową
Prześlij komentarz